Struktura policji
Policja jest umundurowaną i uzbrojoną formacją, powołaną w celu służenia społeczeństwu, zapewnienia ochrony, porządku i bezpieczeństwa publicznego. Powstała na mocy ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o policji. Podlega ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. Na jej czele stoi Komendant Główny Policji, będący przełożonym wszystkich funkcjonariuszy i pracowników cywilnych tej jednostki. Pod jego pieczą działa pierwszy zastępca oraz dwóch zastępców Komendanta Głównego Policji.
Na strukturę Komendy Głównej Policji składają się następujące jednostki:
- Biuro prewencji,
- Biuro kryminalne,
- Biuro logistyki policji,
- Biuro ruchu drogowego,
- Biuro komunikacji społecznej,
- Biuro wywiadu i informacji kryminalnych,
- Biuro łączności i informatyki,
- Biuro międzynarodowej współpracy policji,
- Biuro operacji antyterrorystycznych,
- Biuro historii i tradycji policji,
- Biuro kadr, szkolenia i obsługi prawnej,
- Biuro spraw wewnętrznych,
- Biuro bezpieczeństwa informacji,
- Biuro kontroli,
- Zespół audytu wewnętrznego,
- Główny Sztab Policji,
- Gabinet Komendanta Głównego.
W ujęciu ogólnym natomiast w strukturze tej formacji można wyszczególnić następujące jednostki:
- służbę kryminalną – odpowiedzialną m. in. za prowadzenie działań operacyjnych ukierunkowanych na wykrywanie najważniejszych przestępstw, a także rozpoznawanie i zapobieganie im, wykrywanie sprawców tych przestępstw, ujawnianie i analizowanie nowych form przestępczości;
- służbę śledczą – zajmująca się prowadzeniem postępowań przygotowawczych poprzez gromadzenie materiału dowodowego, który służy następnie do przygotowania aktu oskarżenia, w tym poprzez przesłuchiwanie świadków, dokonywanie okazań rzeczy i osób, przeprowadzanie konfrontacji osób, dokonywanie oględzin i przeszukań;
- służbę prewencyjną – do której zadań należy ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego w czasie trwania imprez masowych i legalnych zgromadzeń, stanów nadzwyczajnych, klęsk żywiołowych i katastrof, przywracanie porządku publicznego w przypadku jego zbiorowego naruszania;
- służby wspomagające (zapewniające zaplecze logistyczne, techniczne, organizacyjne).